Van bouwkraan naar huisaansluiting

Het klinkt heel simpel. De wateraansluiting is er al, het moet alleen van de bouwkraan die bij de bouwkeet staat omgezet worden naar de huisaansluiting die al klaar staat.
Met het bewijs van goedkeuring van de SWM ben ik eergisteren naar het kantoor van SWM gestapt. Het leek rustig, maar de 20 personen voor mij hebben er samen toch anderhalf uur over gedaan eer ik aan de beurt was. Toen ik eindelijk een van de kleine kamertjes binnen mocht werd ik gaandeweg het gesprek niet erg vrolijk, want in korte tijd was deze ene actie die ik nu kon wegstrepen van mijn lijstje vervangen door 3 andere acties:
1. de automatische incasso van de waterkosten die ik al netjes had geregeld voor de bouwkraan, mocht ik nu opnieuw doen voor de huisaansluiting. Dat betekent weer naar de bank gaan en weer naar de SWM. Nummertje trekken!
2. Deze is minder erg. Over twee weken mag ik de 150 SRD borg van de bouwkraan ophalen bij de kassa van SWM, overmaken doen ze niet. Ik hoef geen nummertje te trekken. En iemand anders mag het ook met een kopie van mijn paspoort komen afhalen.
3. Een actie die ik zelf eigenlijk vergeten was, mag ik t.z.t. voor terugkomen. Eerst moet ik naar het CBB (Centraal Bureau Burgerzaken) in de Coppenamestraat om mijn perceelnummer om te laten zetten naar een huisnummer en vervolgens dit weer bij de SWM aanmelden.
Achter- en zijaanzicht
Maar, ik mag absoluut niet klagen over de SWM buitendienst. De volgende dag stond de monteur al op de stoep. Toevallig was ik zelf aanwezig (samen met de schilder) en zag hoe hij de ene aansluiting afkoppelde en de andere aankoppelde. "Sô!", zei de schilder die ook ter plekke was, "nu hebben we geen water meer.....en hij keek naar zijn verfspullen". Er zijn namelijk nog helemaal geen kranen in het huis geplaatst. Dat liet ik mij geen twee keer zeggen en voordat de monteur weer op z'n brommer stapte, vroeg ik hem of hij de kraan van de bouwaansluiting achter het huis kon monteren. Dat wilde hij wel doen. Gelukkig, goeie service! Hij deed het netjes, maar er kwamen slechts een paar zielige druppeltjes uit de kraan. Hmm.. Hij wist niet hoe dat kon en hij vroeg of ik de waterinstallateur kon bellen. Nu had ik zijn nummer niet bij me, maar de schilder gelukkig wel. De waterinstallateur en de SWM monteur babbelden even en het verhaal was duidelijk. De monteur ging naar de hydrofoor aansluiting (het eerste punt waar het water binnenkomt), schroefde deze even los om wat luchtdruk vrij te laten, en vervolgens weer vast. Het water stroomde meteen netjes de kraan uit. Wat ik niet wist, was dat een aansluiting in het berghok binnen, die niet van een dop was voorzien net zo netjes begon te lopen. Maar goed, we hadden water, en de monteur stapte op zijn brom.

Het plafond, van gipsplaten in plaats van de gangbare triplex platen.

Inmiddels werd ik door een overbuurman gewenkt om langs te komen voor een babbeltje. Ik ging er op af. We babbelden wat, hij en zijn vrouw hadden opgemerkt dat de bouw de laatste tijd wel erg traag ging, hun huis was immers in 4 maanden gebouwd. Ik legde dit gastvrije echtpaar (ik mocht wel bij hun overnachten als ik dicht in de buurt van de bouw wilde blijven) de situatie uit, vooral dat het echt heel anders is, als je 3 woonunits hebt, en als je als opdrachtgever in het buitenland zit en hoge kwaliteitseisen hebt. Natuurlijk maakte ik een foto vanaf hun balkon.De bloembakken en rechtsboven het balkon van de overburen (ze vinden de gele raampjes mooi) waarvandaan de foto ernaast is gemaakt.
Ik ben natuurlijk helemaal niet gelukkig met gele raampjes die geen beetje licht doorlaten.
Toen ik terugging naar het huis was de wachter gearriveerd en druk bezig met het wegdweilen van het water dat uit de open kraan druppelde.

Bij de ingang van het berghok, links de lekkende boosdoener, rechts de stoppenkast, boven mij een kozijn waar nog gekleurd glas in komt.
Ietsje later kreeg ik bezoek van René, die ik in de bus van Zanderij naar Paramaribo had ontmoet. Hij kreeg de volledige rondleiding en deze was net voorbij toen mijn financieel manager, tante Helen mij kwam ophalen. Ze wilden wel samen op de foto bij de ingang van een de achterste woonunits. Voor ik wegging heb ik de voorkant van het huis nog even afgeschilderd (maar niet heus!).