Ik meen dat het in de 80-er jaren was dat de wedloop op beveiligen met dievenijzer in Suriname begon. De oorzaak is elders beschreven en heeft een politiek gerelateerde oorsprong, en daar hou ik me op deze weblog liever niet mee bezig. Waar ik echter niet omheen kan is het feit dat de overheid de laatste decennia er niet in is geslaagd om een aantal algemene voorzieningen voor de bevolking te realiseren. Ik heb het dan bijvoorbeeld over afwatering, waterdruk, en criminaliteitsbestrijding. Resultaat is, dat je als burger met de middelen die je hebt daar iets aan gaat doen. Je verhoogt je perceel, je schaft een hydrofoor aan en als je het kan betalen plaats je dievenijzer.
Maar net zoals zoveel Eurosurinamers die in Suriname willen bouwen stuit het hele idee van dievenijzer mij tegen de borst.
Toen ik nog maar net met bouwplannen bezig was, was ik er van overtuigd: Ik ga het zonder dievenijzer doen. Al die beveiliging is toch alleen maar een uiting van angst. Ik wil daar niet aan toegeven.
Maar na een half jaar vakantie in Suriname ben ik toch op andere gedachten gebracht. Inmiddels heb ik het aanvaard, het is een noodzakelijk kwaad. En het beste wat je kunt doen, is om dan maar een leuk patroon voor je dievenijzer te kiezen.
Maar waarom dan dievenijzer? Kan het niet anders?
Ik denk zelf van niet, althans niet voor een vakantiehuis in Suriname, maar wie een andere werkbare oplossing heeft, mag het zeggen.
Eigenlijk is het, terwijl je in Nederland zit, niet zo goed voor te stellen dat dievenijzer nodig is.
Dat komt vooral omdat we hier niet zoveel kruimeldiefstal hebben, omdat het hier niet zo vreselijk warm is, en omdat de stroomvoorziening het hier niet zo vaak laat afweten.
Soms moet ik wel een beetje lachen als ik de vrolijke bloemenperken in Nederland zie, zo mooi aangelegd door de gemeentelijke diensten. Want ik denk dan, dat zou je in Suriname moeten proberen. In een mum van tijd is het door zwervers leeggeplunderd en worden de plantjes een paar straten verderop verkocht. Dus, ook als je even je terras onbewaakt hebt achtergelaten, zou het zomaar kunnen dat je bij terugkomst een lege plek aantreft waar eerst je slippers en je terrasstoel nog stonden. Volgens mij vind je in Paramaribo niemand meer die iets dergelijks niet al verschillende keren heeft meegemaakt. Daarom zijn tegenwoordig ook complete terrassen en balkons veranderd in kooien. Bron: Picasaweb.
In ieder geval kan je dan je terrasmeubilair buiten laten staan.Hier in Nederland doe je 's avonds voor je gaat slapen de deuren en ramen dicht. En ook hier zal je het laten om 's nachts op de benedenverdieping het raam wijd open te laten staan, zelfs al is het hartje zomer. In Suriname is het altijd hartje zomer en je wilt, als je niet met airconditioning slaapt, absoluut de ramen wijd open laten staan. Als je wel met airconditioning slaapt en de stroom weer eens is uitgevallen, dan wil je toch ook niet met een onveilig gevoel gaan slapen. Het enige antwoord dat ik voor zo'n situatie kan bedenken is: dievenijzer.
Maar met al dat dievenijzer ben je binnen de kortste keren wel gevangen in je eigen huis. Wat doe je als er brand uitbreekt?
Zorgen dat je dievenijzer eenvoudig van binnen opengaat en erg moeilijk van buiten!
Ik heb dus zo goed en zo kwaad als ik kon voor het laatste gekozen. Daarnaast laat ik ook een inbraakalarmsysteem door PPS installeren. Ik heb begrepen dat zij vrij snel reageren bij een alarm, dus heb ik ervoor gekozen mijn vakantiehuis via hun te beveiligen. Want dan heb ik ook nog de kans dat de dader wordt opgepakt en ik m'n spullen niet kwijtraak.
Overigens is een inbraakalarm na een lange stroomonderbreking ook niet meer betrouwbaar; ook batterijen en UPS-sen hebben hun beperking. En zoals zovelen weten, zijn er met regelmaat lange stroomonderbrekingen in Suriname.
Woon je in Suriname, dan kan je in plaats van een inbraakalarm, naast je dievenijzer een goeie waakhond nemen.
Met een goeie waakhond bedoel ik, een waakhond die niet om het minste geringste begint te blaffen en daarmee de buurt terroriseert. Daardoor zal ie weinig kans lopen vergiftigd te worden.
Je kan naast je dievenijzer ook een permanente wachter in dienst nemen. Maar ja, wie genoeg te besteden heeft, heeft sowieso meer mogelijkheden.
Je kunt je ook, netals de rijke burgerij in Paramaribo achter heel hoge muren met prikkeldraad en camerabewaking verschuilen. Of je bouwt je huis op zo'n beveiligd kavelproject. Maar ook daar heb ik weinig tralieloze woningen gezien. Je moet natuurlijk ook op de bewaking kunnen vertrouwen.
Misschien zijn er wel minder ontsierende manieren om je huis te beschermen tegen diefstal, maar hoe dan ook zal je de volgende vier factoren in acht moeten nemen:
- Kruimeldiefstal; alles wat (overdag of 's nachts) vrij toegankelijk is en een paar SRD kan opleveren, kan je zo kwijt zijn.
- Regelmatig stroomuitval; je kunt er niet op rekenen dat je alarmsystemen altijd zullen werken.
- De hitte; ook 's nachts als je slaapt moeten de ramen open kunnen.
- Brandveiligheid; zorg dat je zelf, waar je ook bent in huis, snel naar buiten kunt.
Natuurlijk heb ik ook andere ideeën de revue laten passeren, zoals mechanische rolluiken van traliewerk, die je dan zodra je er zin in hebt helemaal kunt openzetten. In de avonduren of als je alleen thuis bent kan je deze dan naar beneden halen. Of een tip die ik van iemand heb gekregen, om vlakbij het draaimechanisme van de shutters staalstaven te plaatsen, waardoor de staven nauwelijks opvallen. Als mijn budget toereikend was en ik langer in Suriname zou zijn gedurende de bouw, dan had ik ook voor een dergelijk systeem gekozen. Ik weet wel dat ik gedurende het hele traject erbij zou moeten zijn voor de juiste instructies. Want zoals uit mijn vorige blog blijkt, gaat het al mis bij een redelijk simpel dievenijzerpatroon. Zodra je speciale wensen hebt, en zeker als je het netjes en duurzaam wilt, dan moet je er in Suriname in de meeste gevallen met je neus bovenop zitten. Er is ontzettend veel mogelijk in Suriname, maar een catalogus waaruit je kunt kiezen, zal je zelden tegenkomen.
Ik heb ook geen enkel bedrijf gevonden dat zich diep heeft gespecialiseerd of geautomatiseerd in dievenijzer. Sterker nog, dit is het advies dat ik in Suriname kreeg: Als je dievenijzer bij een huis ziet dat je aanspreekt, dan kan je het beste bij de bewoners aankloppen, vragen wie het voor ze heeft gemaakt, en zo contact maken met de lasser in kwestie. Ik heb dat niet gedaan, en dat is waarschijnlijk mijn fout geweest. Het eerste patroon is goed gegaan, want ik was toen in Suriname om de definitieve tekening goed te keuren. De lasser kwam ook toen met een suggestie waarin m'n patroon was omgevormd, en daar bedankte ik toen voor. Deze tweede keer was ik er niet, en is het misgegaan. Dit heeft trouwens niet met de onkunde op het gebied van laswerkzaamheden te maken. Want het laswerk zelf ziet er heel goed uit. Het is puur een communicatiekwestie. Ik denk dat als iemand nu naar "mijn" lasser toestapt voor het patroon dat hij voor mij heeft gemaakt, dat ze dan ook dat juiste patroon krijgen.
Vanuit Nederland heb ik vanuit verschillende hoeken geprobeerd prijzen en offertes op te vragen voor het maken van dievenijzer. Dit is me niet gelukt. Mijn conclusie waarom het niet is gelukt: de lassers werken grotendeels met een foot-in-the-door techniek, ze willen geen kostenloze offerte opstellen, maar meteen met een afspraak de opdracht binnenslepen.
Nog steeds doe ik een oproep aan alle bloglezers. Als iemand andere ervaringen heeft of andere goed werkende oplossingen, dan hoor ik het graag.
Wat ik hier verwoord zijn mijn ervaringen, maar ik heb zeker de wijsheid niet in pacht.
SITES OVER ANGST, INBRAAKBEVEILIGING EN CRIMINALITEIT IN SURINAME
- Dagblad Suriname: over angst en criminaliteit in Suriname (2004)
- Een anti-criminaliteitsplan voor Suriname (2004), m.n. par. 5.2
- Anekdotes over inbraak in Suriname (2005)
- Wetgeving zelfverdediging bij inbraak of roof in eigen huis (2008)
- Inbraakcijfers Suriname 2008
- Forum Mamjo: criminaliteit in Suriname (2008)
- Korps politie Suriname: Inbraakpreventie
- Een andere blog over traliewerk
