De bouw gaat nu snel

Mogelijk moet ik een maandje eerder (al in september) naar Suriname om de tegels uit te zoeken. Wahab en zijn mannen gaan nu in sneltreinvaart vooruit. De muren zijn al bijna allemaal opgetrokken. Daarna komt de ringbalk en kan hij aan het dak beginnen. Gisteren is mijn neef op de fiets langsgegaan en heeft weer wat foto's geschoten.
Nu maar hopen dat hij een goeie internetverbinding kan vinden.

Bij zo'n bouw kan natuurlijk van alles gebeuren, zeker als er zoveel hard werkende mannen, gespierd en al, aan het werk zijn en er vrouwen in de buurt zijn om al dit schoons te aanschouwen.
Ik zal niet in detail treden, en uiteindelijk is het goed afgelopen, maar...
Zet een knap buurmeisje die graag bij de bouwvakkers wat komt lenen, een jaloers vriendje, en een paar klikkende buurtkindertjes bij elkaar, en voor je het weet gaat het goed mis. Resultaat is nu wel dat de buren even niet zo positief zijn over wat er op Apollostraat nr. 19 gebeurt en zich afzijdig houden. Hopelijk gaat deze wind weer snel voorbij. Uiteraard heeft Wahab degene die hierbij betrokken waren flink onder handen genomen.

De foto's zijn gearriveerd

13 mei 2007 - Fase I - de fundering
De graafwerkzaamheden voor de fundering

26 mei 2007 - Fase I - de fundering
De funderingsstenen optrekken tot vloerhoogte.
De relatieve straat- en vloerhoogte is duidelijke te zien op de 1e foto. Op de 2e foto staat mijn nichtje Juanita tot haar nek in het toekomstige fundament van een kleine slaapkamer.

14 juni 2007 - Fase I - de fundering
De fundering is al grotendeels opgevuld met allerlei soorten zandlagen. Juanita staat nu alleen nog met haar voeten in het fundament van een zitkamer.

14 juni 2007 - Fase I - de fundering, begin Fase II: muren optrekken tot ringbalk.
Het hout voor de tijdelijke steunprofielen voor ramen en deuren bij het optrekken van de stenen. De septictank staat er ook al.

Inmiddels is Fase II al in volle gang; er zijn al een groot aantal muren opgetrokken.

Voortgang van het virtuele huis

Muurtjes

Gisteren ben ik weer bijgepraat vanuit Suriname.
De bouw gaat nog steeds voortvarend. Er zijn al een aantal muurtjes opgetrokken en er staat een steiger (Wahab gebruikt een hindoestaans woord hiervoor: tadja) om de hoogte in te werken.
Ik hoor van verschillende kanten dat het huis erg groot is. Wahab zei dat hij gewoonlijk voor een perceel van deze grootte de helft van het aantal stenen gebruikt. Tja, het zijn ook eigenlijk 3 huisjes natuurlijk.
Familie en vrienden die daar even komen kijken zijn steeds onder de indruk van de vaart die Wahab maakt. Behalve één. Die vroeg of het werk soms gestagneerd was vanwege de harde regens. M'n tante dacht Wahab een beetje te plagen en liet dit aan hem weten. Wahab vond deze opmerking tien keer niks en verwees meteen naar het bedrijf waar deze meneer werkte; "laat hij maar kijken hoe snel ze daar werken!!". Wahab is een man met trots en eergevoel en als hij zo z'n best doet om de vaart erin te houden dan komt zo'n opmerking hard aan. Want, eerlijk is eerlijk, de dagen dat het overdag regende, begonnen Wahab en z'n mannen 's avonds te werken en dan gingen ze wel tot 5 uur in de ochtend door. Dit vertelt Wahab mij niet als we aan de telefoon praten; hij zegt me alleen dat hij een beetje moe is, want hij heeft hard gewerkt.
Ik heb begrepen dat er al een CD met foto's in Nederland is; het moet alleen nog opgestuurd worden. Vol verwachting klopt mijn hart.
Intussen ben ik druk bezig Google Sketchup onder de knie te krijgen. Een ontzettend leuk programma waarmee je je huis in 3D kan opbouwen en uiteindelijk kan je het in GoogleEarth neerplanten.
Ik ben heel positief over dit programma want AutoCad was me te complex; daar moet ik echt een heftige cursus voor volgen wil ik dat ooit onder de knie krijgen. Google Sketchup vind ik in vergelijking met Autocad een stuk makkelijker en leuker. Ik heb al een deel van het huis in 3D (zie hieronder een 2D afdruk ervan). Het is natuurlijk ook dé manier om met dergelijke afdrukken aan Wahab duidelijk te maken wat m'n wensen zijn. Zelf geniet ik er nu al van om in mijn onaffe virtuele huis rond te lopen.

Fase 2 begint

Het is al een paar dagen redelijk mooi weer geweest in Paramaribo en dat is weer merkbaar bij de bouw.
Naar ik heb begrepen is de fundering bijna afgerond; en voor de volgende fase, muren optrekken van vloer tot ringbalk, is inmiddels het hout voor de kozijnen geleverd. Gelukkig houdt m'n tante alles goed in de gaten, want ze had gemerkt dat mijn verhaal over de grote schuiframen aan de voor- en zijkant van het huis niet strookten met die van Wahab. Hij dacht dat ik daar alleen maar ijzerwerk (dievenijzer) wilde. Nu pas begrijp ik ook zijn grap tijdens ons laatste telefoongesprek; dat voorbijgangers met hun hengel bij mij naar binnen komen vissen. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Tante Helen zal mijn wensen nog eens verduidelijken.
De wachter heeft problemen met zijn voet; mogelijk heeft hij zijn voeten niet goed beschermd tijdens het aanbrengen van enkele funderinglagen; sommige schijnen in vloeibare vorm niet echt bevordelijk te zijn voor de huid. Hij heeft nu snel een behandeling nodig, alvorens de boel gaat ontsteken. Desondanks verlaat hij zijn post niet; zijn moeder kwam op bezoek op hem te verzorgen. Ongekend! Natuurlijk probeer ik van hieruit dit soort dingen de goeie richting op te coachen, maar ja, wie ben ik. Als ik met de arbo-wetgeving volgens Nederlandse standaarden kom aanzetten, komt mijn huis nooit af.
Inmiddels zijn er al heel veel foto's van de bouw gemaakt, maar ik heb ze nog niet ontvangen. Met een beetje geluk komen ze volgende week op CD-rom naar me toe. De bouwstroom is er ook nog niet; de centrale post waar mijn stroom vandaan moet komen, staat nogal ver van het huis, dus duurt het langer. Ja, zo gaat dat in Suriname. Water-kosten en buurtwachtpolitie kosten worden gelukkig al automatisch van de bankrekening afgeschreven.
Een paar dagen terug kreeg de overbuurman ineens een aanval, hij rolde op de grond van de pijn. Wahab en zijn zoon zijn te hulp gesneld en hebben hem naar de eerste hulp gebracht. Inmiddels heeft de overbuurman tabletten gekregen om de nog kleine nierstenen te vergruizen. Ja, Wahab is duidelijk meer dan een aannemer, uitvoerder en opzichter....

Het blijft maar regenen

Er hoeft maar een straaltje zon te zijn en Wahab gaat door met de bouw. Maar de regen laat niet veel toe. Tante Helen vertelde dat Wahab tot zijn middel in het water van de Apollostraat stond. Was hij op de brommer gekomen, dan zou alleen zijn stuur boven het water uitkomen. Maar hij was die dag toch gekomen want het perceel zelf stond wel droog. Nou goed, zolang de regen niet ophoudt komt de fundering in ieder geval niet af. Helaas kon ik geen overzicht van de hoeveelheid neerslag van de afgelopen dagen vinden, maar 95 mm neerslag op een dag is de laatste tijd geen uitzondering meer. Ik stuitte onlangs op een interessante weblog van ene Paul Kraaijer: http://sranan-news.blogspot.com, die over over het milieu- en afvalbeleid van Suriname schrijft. Hij vindt o.a. dat de hangjongeren van Paramaribo de trensen wel eens kunnen gaan schoonmaken. Want o.a. door de vuile trensen waar veel Surinamers hun afval dumpen loopt het regenwater niet meer weg.