Drama!

Ik had nooit durven dromen dat zo tegen het eind van de bouw ik nog zo'n dramatische dag mee zou maken als gisteren. Inmiddels kan ik de omstandigheden beter relativeren en in een beter kader plaatsen, waardoor het ietsje makkelijker is om er mee om te gaan.
Eigenlijk is het ook best te vergelijken met situaties die ik op het werk in Nederland tegenkom; door kostenbesparing wordt iemand zonder de juiste opleiding voor een functie aangenomen, vervolgens wordt van deze persoon verwacht boven zijn niveau te werken, maar deze levert voornamelijk prutswerk af, waardoor de medewerkers die van deze persoon zijn/haar werk afhankelijk zijn behoorlijk gefrustreerd raken richting deze persoon. Maar dat zou eigenlijk niet moeten. De fout ligt bij degene die deze persoon voor die bepaalde functie heeft aangesteld.

Eigenlijk ben ik dik tevreden met mijn sanitair/hydrofoor installateur. Hij werk goed, redelijk netjes, niet perfect, maar als je hem aangeeft dat je het perfect wil hebben, dan gaat hij zonder problemen hierin mee. Hij heeft volkomen begrip voor de wens van de klant.
Nu had hij mij laten weten dat hij ook kon betegelen. Ik had nl. nog een paar plekken, rondom de wastafels, waar betegeld moest worden. Op de dag van onze afspraak nam hij echter een handlanger mee, want hij had het eigenlijk veel te druk met sanitair werk (hij werd constant gebeld voor gesprongen leidingen, verstopte toiletten en ga zo maar door).
Nadat hij zijn handlanger tot drie keer toe had uitgelegd wat er moest gebeuren; ze hebben samen een van de tegelklusjes afgemeten, gaf hij hem ook duidelijke instructies over het betegelen zelf:
- no mik kron kron sani djie a mevrouw jerre. (alles moest recht!)
- gebruik spijkerafstand (een spijkertje i.p.v. tegelkruisjes)
- gebruik (tegel op steen tegellijm, geen tegel op tegellijm).
Na deze uitgebreide instructie ging de sanitair installateur even weg voor wat noodsituaties, ervan uitgaande dat hij wanneer hij terug was, hij zelf kon beginnen met zijn werk.

Nu weet ik dat de buitenlander er regelmatig intrapt wanneer Surinaamse werklui zeggen dat ze een bepaalde klus zonder problemen aankunnen en er vervolgens absoluut niets van bakken. Ik had echter nooit gedacht dat een ervaren Surinamer als mijn sanitair installateur zelf hierin zou trappen.
Eigenlijk moest ik al argwaan hebben, want zijn handlanger wilde met tegellijm werken i.p.v. cement, maar wist niet van het bestaan van een lijmkam.

Maar goed, ik ging dus verder met m'n werk; ik had zelf ook genoeg te doen, en na een tijdje wilde ik wel zien hoe het werk vorderde. Brrrr.... Eigenlijk was alles verkeerd, en had de man geen enkele instructie opgevolgd, of soms opgevolgd, maar duidelijk zonder het concept te begrijpen: zo zaten er inderdaad spijkertjes tussen de tegels, maar de voegen wisselden tussen de 1 mm en 5 mm. Bovendien bleek ook dat deze man geen binnenwerker was, maar een buitenwerker. Overal waar hij kwam liet hij vuil achter, hij nam alles wat hij zag en nodig had voor z'n werk, en zonder even te vragen. Het was een verschrikking. Deze man kostte veel meer dan hij opleverde.

Foto: De hele tegels hadden tegen de streep geplaatst moeten worden.

Nou goed, hij heeft er een hele dag over gedaan (volgens mij had het ook in 3 uurtjes gekund), waarbij hij 2 keer zijn fouten moest herstellen en vandaag weer moet terugkomen om z'n laatste fouten te herstellen. Ik heb in ieder geval duidelijk gemaakt, dat deze man niet hoeft te komen werken zonder supervisie van de sanitair installateur; we zullen zien hoe het gaat vandaag.

Tussen de bedrijven door is gisteren PPS ook nog langs geweest om de situatie opnieuw op te nemen; ik heb kennis gemaakt met een mogelijke beheerder van mijn huis, en ik heb de buurvrouw geattendeerd op de papajaboom die tegen mijn dakgoot aanleunde. Gelukkig heeft ze dezelfde avond de boom omgekapt.

Ik had nauwelijks wat gegeten die dag; ik wilde die onbekende tegelman niet alleen laten in mijn huis, maar wilde hem ook niet onderbreken, want het liefst had ik dat hij die dag z'n werk zou afronden.
Toen ik laat 's avonds arriveerde op mijn verblijfplaats stortte ik me dan ook meteen op een wandu-moksi-alesi. Gelukkig kon deze overheerlijke Surinaamse maaltijd mijn chagrijnige stemming een beetje doen omslaan.