Best zwaar

Nu de eindfase is begonnen en de inrichting en details ingevuld moeten worden is het haast onmogelijk om dit vanuit Nederland te doen. De druk aan mijn zijde wordt steeds hoger en daarmee worden mijn geduld en uithoudingsvermogen enorm op de proef gesteld. In toenemende mate wordt ik geconfronteerd met de verschillen tussen de Nederlandse en Surinaamse werkwijze. En aangezien ik al langer dan 30 jaar in Nederland woon, valt het niet mee. Dit is een beetje kort door de bocht, maar ik noem het maar even: Abstract versus Concreet, Rationeel versus Emotioneel.
Ik heb gemerkt dat men me veel beter begrijpt als ik in geur en kleur vertel wat ik met het object wil gaan doen en waarvoor ik het nodig heb, dan wanneer ik bijvoorbeeld zeg: ik ben op zoek naar dit of dat, verkoopt u dat? En hoewel ik bij een uitgebreide uitleg veel meer resultaat boek, valt het me zwaar op de maag. Een voorbeeld, een dubbele wastafel, verkoopt u dat? Ik ben ze nog niet in Suriname tegen gekomen, en vind ik het ook niet vreemd als mij wordt gevraagd om er een tekening van te maken, zodat men een idee heeft. Maar als mij dan ook wordt gevraagd waarom ik het nodig heb? Dat vind ik weer te ver gaan. Ik heb niet zo'n zin om dat soort zaken steeds maar weer uit te leggen. Maar als ik ook deze fase goed wil doorlopen, zal ik wel moeten. Voor iemand die zo pragmatisch en resultaatgericht is ingesteld als ik, zijn dit zware tijden. Als ik in Suriname was, zou ik alle winkels afgaan en gewoon kopen of bestellen wat ik zie en nodig heb, geen discussie, geen ellelange verhalen om mijn wensen te verantwoorden, gewoon inladen en wegwezen. Ik ben nu ook veel meer dingen hier aan het kopen dan ik in eerste instantie van plan was. Kleine wastafels, kranen, wastafel kastjes, terrasstoelen en ga zo maar door. Phew... het valt niet mee. De wijze woorden "No span" moet ik erg nodig op mezelf toepassen.

Intussen gaat het werk in de Apollostraat gelukkig gestaag door. De wachter is verhuisd naar de woning, want rondom het huis moest opgehoogd worden met zand, alles moest waterpas zijn en de grond plat "getrild". Afgelopen donderdag zijn ze achter het huis met het plaveien begonnen, en inmiddels zijn ze voorin beland. Het plaveien kan echter niet afgerond worden voordat de wateraansluiting verplaatst is. De SWM zou deze week hiervoor langs komen.
Gisteren zijn de schuifdeuren en schuiframen door Impacto geleverd en deels geplaatst. Bij het grote raam aan de zijkant is een fout gemaakt; er zijn 3 in plaats van 2 schuifpanelen gemaakt, dus die zijn weer terug genomen. De kleine ramen aan de voorzijde staan nog ter discussie. Het is nog even afwachten wat men ermee kan doen; wordt het glas met inschroefde lijstjes, wordt het mica met ingeschroefde lijstjes of glas in lood? De schilder, die nog steeds grotendeels in Torarica Royal werkt, schiet toch ook op. Hij houdt zich eigenlijk met alles tegelijk bezig, afhankelijk van het weer en omstandigheden bij de bouw. Op het leegstaand perceel direct achter het huis, aan de overkant van de trens gaat men nu ook bouwen, ze hebben inmiddels bouwmaterialen gebracht. Volgens Wahab wordt het hoogbouw, want hij heeft het bouwmateriaal al een beetje van afstand ingeschat. Ze hebben ons gevraagd of ze ons resthout kunnen overkopen.
Er is nu weer erg veel veranderd, maar ik heb nog geen foto's mogen ontvangen. Ik ben benieuwd.