Dieven op de loer

Mijn Sinterklaas kado voor vandaag was een CD uit Suriname met foto's van de vorderingen. Dankje Sinterklaasje, oftewel mijn neef Danny!!

Met de tegels en de eerste verflaag verandert het aangezicht zo enorm, ik was er gewoon even stil van. Daarbij komt ook nog dat mijn neef zich lijkt te ontwikkelen tot een echte bouw-fotograaf.Vorige week is de waterinstallateur druk bezig geweest. Het binnenwerk was al af en mijn tante was zeer onder de indruk van zijn keurige werk. Conclusie na het pijnlijke akkefietje: "Don't take the man by the looks!".

Warm water gaat naar boven via de vliering,

koud water gaat naar beneden via de muur

Maar perfect is het ook weer niet hoor. Gelukkig blijft Wahab de werkzaamheden goed in de gaten houden. Bij het buitenwerk was de waterinstallateur buiten de grens van het perceel terecht gekomen. Hij had zich vergist, omdat door het kleine stuk erf achterin er alles anders uitzag dan hij gewend was. Inmiddels is het gelukkig weer recht gezet. Vandaag sprak ik Wahab aan de telefoon. Hij mag de opengehakte stukken voor de waterleiding alweer dichtgooien, behalve de plekken waar de kruisstukken zitten, die worden volgende week door de SWM gecontrolleerd.Vorige week belde de waterinstallateur zelf op. Hij stelde voor om de hydrofoor buiten te plaatsen, dichtbij de plaats waar de durotank (expansievat) komt te staan. Ik heb hier niet voor gekozen; electrische apparaten heb ik liever binnen, weg van weersinvloeden. Resultaat is wel dat de afstand tussen de tank en de hydrofoor groter is en dus meer dure koperleiding nodig is. Dat is onweerstaanbaar snoepgoed voor de lokale dieven. In korte tijd had een dief 's nachts een loopplank over de trens geplaatst. Gelukkig heeft de wachter het gehoord en is er met zijn grote lamp op af gegaan. De dief was weer snel gevlogen. Maar zolang de leidingen niet zijn dichtgemetseld zullen de dieven in de buurt blijven likkebaarden. En zelfs dat is geen garantie. Muren worden soms opengehakt om de koperen leidingen te stelen.Tja, wat doe je eraan, je erover opwinden? Verspilde energie. Tot nu toe ben ik erg blij dat ik sinds de start van de bouw een wachter op lokatie heb. Ja, ik betaal ervoor, maar de frustratie dat ik steeds weer nieuwe spullen moet aanschaffen omdat dieven ze hebben weggedragen, die is er niet. Nu maar duimen dat het goed blijft gaan.In ieder geval heb ik op het moment nog een kampeerder op lokatie. Door de huidige busstaking is het veel gedoe voor de schilder om steeds naar huis te gaan, dus die heeft z'n bedje in een van de kamers gespreid. Ook deze man gaat op in zijn werk; mijn tante kreeg een uitgebreide demonstratie van het opvullen van de naden tussen de gipsplaten. Gipsplaten zijn nog niet zo populair in Suriname, dus zijn er ook niet zoveel schilders die weten hoe ze het moeten behandelen. Na het wegwerken van de naden (soms met plakkend nadenband, soms met niet plakkend nadenband) krijgen de gipsplaten maar liefst vier verflagen. Ik heb er trouwens voor gekozen om natte cellen niet helemaal te betegelen. Boven de tegels komt olieverf.Vandaag hoorde ik dat Wahab de timmerman heeft meegebracht naar het huis van mijn oma. Daar laat hij hem zien wat voor deuren ik wil. Wahab vertelt daarbij: "De opdrachtgever wil geen moderne dingen, maar timmerwerk zoals het 40 jaar geleden werd gedaan". Tja, ik kan er ook niets aan doen, toen was er nog volop sprake van vakmanschap in Suriname.