maandag 23 juli 2007

Het hoogtepunt

Afgelopen zaterdag was het pannenbier feest. Vreselijk vond ik het, dat ik dit letterlijke en figuurlijke hoogtepunt van de bouw niet kon bijwonen.
Maar gelukkig was de famile volop aanwezig; Mijn oma van 88 jaar was gedurende het hele feest aanwezig, ze heeft op een stapel stenen gezeten en zelfs een toespraak gehouden: ze zei onder andere dat ze nooit had kunnen denken dat haar kleindochter in haar voetsporen zou treden. Met Wahab aan de ene arm en m'n neef Patrick aan de andere heeft oma ook door het hele huis gewandeld, ze vindt het een paleis. Tante Anita die ons meteen na het feest heeft gebeld is blijkbaar ook onder de indruk van de grootte van het huis. M'n neef Danny had vantevoren bij oma een echt pannenbiertje genuttigd, op het feest heeft hij weer foto's gemaakt. Zijn dochtertje Juanita en Tesie waren ook van de partij. De traktatie was cake, halal bami en nasi met soft (geen bier!), na het feest heeft tante Helen ook de buren getrakteerd, op soft en cake. Op de bewuste dag was de houten dakstructuur al helemaal geplaatst. Maar vanaf nu zal het langzamer gaan, heb ik begrepen, want nu komt het precisie werk. Wahab verwacht tot en met oktober bezig te zijn met de afwerking.
Gelukkig konden we op deze bewuste dag ook meegenieten, want de CD met foto's was gearriveerd. Het was niet altijd even eenvoudig om vast te stellen welk deel van het huis op de foto's stond. Daarom heb ik hieronder steeds een snapshot van de virtuele tekening erbij gedaan.

28 juni 2007




15 juli 2007



4 opmerkingen:

Anne the Man zei

Oh ja, ik snap de opwinding en de teleurstelling dat je er niet bij kon zijn. En het is ook waar wat je schrijft: vanaf hier zal het veel langzamer gaan.
Er moet nog zoveel gebouwd worden van binnen. En daarna komt de afwerking. Dat er een dak op het huis zit, zegt nog niets. Er moet nog heel veel werk verricht worden en dat zal nog veel tijd vergen.
En in de details komen ook de verrassingen. Dingen die je niet gepland had, dingen die je niet voorzien had.
Wees voorbereid.

Anoniem zei

Laat je niet ontmoedigen!

Anoniem zei

Heee Monique,
Wat geweldig wat jij aan het doen bent. Ik ben ook aan het bouwen in Su en bel al bijna klaar. Het heeft heel veel energie/organisatie en geld gekost. Laat je niet ontmoedigen door negatieve mensen. Ik heb 6x naar su moeten reizen om de bouw te begeleiden. Dat in 1,5 jaar tijd. Mijn vraag ?? ga je daar wonen/werken of is het puur voor de verhuur dat jij dit doet ?

Bryan
Almere Nederland

Monique Chelius zei

Hoi Bryan,
Je hebt geen e-mail adres achtergelaten, dus even op deze manier een antwoord:
Na een half jaar vakantie in Suriname wist ik dat ik er NOG niet wil wonen, maar ook, dat wanneer het zover komt, ik wel absoluut een eigen huis wil. Het zou dus best kunnen dat ik over 3 jaar zelf in de hoofdwoning woon en de zijwoningen aan toeristen verhuur. Tot die tijd is het wel de bedoeling om de 3 delen te verhuren. Maar ja, je bent ook aan het bouwen in Su, en vast ook gevoelig voor de magie van Su. Dus, als het huis eenmaal af is, geef ik de magie wel volop de kans om op mij in te spelen. Wie weet wat er dan gebeurt.....

Veel succes met je eigen bouwproject. Als je met jouw ervaringen aanvullingen hebt op mijn weblog "Even wat anders" dan hoor ik het heel graag.