Het hoogtepunt

Afgelopen zaterdag was het pannenbier feest. Vreselijk vond ik het, dat ik dit letterlijke en figuurlijke hoogtepunt van de bouw niet kon bijwonen.
Maar gelukkig was de famile volop aanwezig; Mijn oma van 88 jaar was gedurende het hele feest aanwezig, ze heeft op een stapel stenen gezeten en zelfs een toespraak gehouden: ze zei onder andere dat ze nooit had kunnen denken dat haar kleindochter in haar voetsporen zou treden. Met Wahab aan de ene arm en m'n neef Patrick aan de andere heeft oma ook door het hele huis gewandeld, ze vindt het een paleis. Tante Anita die ons meteen na het feest heeft gebeld is blijkbaar ook onder de indruk van de grootte van het huis. M'n neef Danny had vantevoren bij oma een echt pannenbiertje genuttigd, op het feest heeft hij weer foto's gemaakt. Zijn dochtertje Juanita en Tesie waren ook van de partij. De traktatie was cake, halal bami en nasi met soft (geen bier!), na het feest heeft tante Helen ook de buren getrakteerd, op soft en cake. Op de bewuste dag was de houten dakstructuur al helemaal geplaatst. Maar vanaf nu zal het langzamer gaan, heb ik begrepen, want nu komt het precisie werk. Wahab verwacht tot en met oktober bezig te zijn met de afwerking.
Gelukkig konden we op deze bewuste dag ook meegenieten, want de CD met foto's was gearriveerd. Het was niet altijd even eenvoudig om vast te stellen welk deel van het huis op de foto's stond. Daarom heb ik hieronder steeds een snapshot van de virtuele tekening erbij gedaan.

28 juni 2007




15 juli 2007

Deze week pannenbier

Pannenbier is een term uit de huizenbouw. Pannenbier wordt gedronken wanneer de hoogste nok van het gebouw is gebouwd, en de dakpannen op het dak gelegd kunnen worden. Volgens de traditie gaat de vlag dan uit en trakteert de opdrachtgever!

Vandaag heb ik weer een uurtje met Suriname gebabbeld en ben weer bijgepraat. De bouw gaat voorspoedig. Wahab heeft nadat hij vorige week tot in de nacht was doorgegaan met het storten van de ringbalken een halve dag rust genomen. Hij heeft zich toen bezig gehouden met de begroting voor het dak. Dat doet hij helemaal zelf. Hij belt heel veel zaken af voor een goeie prijs-kwaliteit verhouding. En dat is echt niet zo eenvoudig in Suriname. Je moet de juiste plekken kennen, anders loop je de kans om goed ogende troep in te kopen. Vervolgens berekent hij zelf de hoeveelheden en dan komt hij uiteindelijk met de prijs voor de materialen en apart de arbeiderskosten. Op het moment is de koers heel erg hoog, 1 euro = 3,83 srd. Zo hoog is het tijdens mijn vakantie niet geweest, en dat komt mij goed uit, want de dakbedekking zal niet goedkoop zijn. Over tijdsplanning maak ik me allang niet meer druk; dat zit meer dan goed bij Wahab.
Verder zijn inmiddels alle kozijnen geplaatst. De steunbalken van het dak zijn er al en al het hout voor de dakconstructie is al aangekocht. M'n tante probeert zaterdag alle trouwe bezoekers van het bouwproject op de Apollostraat bij elkaar te verzamelen om het pannenbier te vieren. Oma levert ook een financiële bijdrage aan het feest en naar ik heb begrepen zal zij het pannenbier ook bijwonen. Dat zou dan haar derde bezoek aan de Apollostraat worden. Traditioneel bij het pannenbier in Suriname wordt de Surinaamse vlag op het hoogste punt geplaatst. Bij de start van de bouw hadden we reeds gemerkt dat Wahab niet gecharmeerd was van het duivelse goedje bier, dus waarschijnlijk wordt er zaterdag pannengemberbier gedronken. Tante Helen gaat op zoek naar een Surinaamse vlag.
Aan deze kant van de oceaan probeer ik een woonpolis voor het huis af te sluiten. Gelukkig werkt een van mijn tantes bij een grote verzekeringsmaatschappij in Suriname; zij wilde wel de voortgang voor me in de gaten houden. Verder moet ik uit zien te vinden of het echt nodig is het huis een dubbele insecticiden behandeling te geven. Het is zo duur, dat ik m'n twijfels er een beetje bij heb. Wat er wordt aangeboden is 5 jaar houtluisvrijheid voor een behandeling van de grond (500 USD) en het dak (ook 500 USD), neem je ze beiden, dan krijg je een kleine korting. 5 jaar houtluisvrij, betekent dat ook 5 jaar insecticidenwalm? Nou ja, het wordt weer googlen voor me. Mijn neef Jos die naar verwachting morgen op het vliegtuig naar Nederland stapt heeft al een CD-tje met de laatste foto's van de Apollostraat in zijn koffer. Totdat ik ze heb, moet ik het nog met het virtuele huis doen. Daar zit het dak er al op!
Trouwens, wie na Openbare Werken ook magertjes scoort bij dit bouwproject is het energiebedrijf EBS. Tot m'n verbazing is de bouwstroom nog steeds niet aangesloten!

Opwaarts

De nieuwsgierigheid begon weer vreselijk te knagen, dus heb ik vandaag mijn financieel manager en toezichthouder in Suriname, tante Helen, gebeld.
Ik ben weer helemaal bij en blij. Alle muren zijn opgetrokken en alle kolommen zijn gestort. Wahab is nu bezig met de ringbalken, die de dakconstructie zullen ondersteunen. Hiervoor heeft hij eerst een bekisting gemaakt, en daarin wordt gewapend beton gestort. Een aantal ringbalken zijn al klaar. Tante Helen heeft van Wahab een rondleiding door het huis gekregen; ze moest af en toe een sprongetje maken, want de vloerhoogte is een stuk hoger dan het maaiveld; de stoepen worden later gemaakt. Gelukkig vond ze alles mooi ruim. Ik had haar gevraagd om na te gaan of in de kleine toiletten nog plaats was voor een klein fonteintje, of zoals we in Suriname zeggen, een kleine wasbak. Gelukkig, er is nog genoeg ruimte voor. Wel zo prettig als je na het eten van een Roti van Roopram en het noodzakelijke toiletbezoek een paar uur later, ook je handen meteen kan wassen.
Inmiddels is ook het kastje voor de bouwstroom geplaatst. De daadwerkelijke aansluiting zou afgelopen zondag plaatsvinden, maar toen regende het, dus is het niet gebeurd. Mogelijk staat het er inmiddels wel en hoeven we geen stroom meer van de Javaanse buren te lenen. De Hindoestaanse buren aan de andere kant zijn zo onder de indruk van Wahab z'n werk dat ze hebben gevraagd of hij na de bouw hun dak wil repareren. De vriend van het buurmeisje dat een aantal weken terug met de bouwvakkers in een vechtpartij is geraakt, laat zich, mede dankzij een waarschuwing van de politie, niet meer in de straat zien. Phew!
Volgende week komt een neef van me terug van vakantie, hopelijk met een CD-tje met nieuwe foto's.