Twee Werelden

Hè hè. Ik zat even goed op slot.
Niet alleen omdat de laatste werkzaamheden van de bouw bijzonder traag verlopen, maar ook omdat het leven en beleven van twee werelden best vermoeiend kan zijn. Sinds ik met de bouw van dit huis ben gestart leef ik heel bewust in twee werelden tegelijk. Terwijl werk en privé in Nederland gewoon doorgaan, had ik minstens twee keer per week telefonisch contact met Suriname, las ik dagelijks het nieuws op Waterkant, De Ware Tijd Online en volgde ik de milieublog van Paul Kraaijer op de voet. De ontwikkeling van het milieubewustzijn en vooruitstrevendheid van de gemiddelde Surinamer zijn namelijk erg bepalend voor mijn uiteindelijke keuze om wel of niet in Suriname te gaan wonen. Daarnaast heb ik nog niet alle inboedel voor de inrichting verzameld, waardoor ik mezelf bij iedere neiging voor een nieuwe aankoop de vraag stelde: “Moet ik nou in een leven in Nederland of in een leven in Suriname investeren?”. Oftewel, ik was bezig met een mentale uitputtingsslag.
Maar nu heb ik het even los gelaten, ik leef weer voornamelijk in Nederland en laat de laatste werkzaamheden in Suriname maar rustig voortkabbelen. Gelukkig is het grote stuk dievenijzer achter het huis onlangs geplaatst, ik heb het zelf nog niet op de foto gezien, maar de geluiden zijn positief. Gelukkig, want de Ramadan is aangebroken, hetgeen betekent dat de moslim arbeiders niet op volle kracht kunnen werken.
Ik heb een donkerbruin vermoeden dat het trage verloop van de laatste werkzaamheden veel te maken heeft met het feit dat ik in Nederland zit en een zgn. Eurosurinamer ben. Maar daarover meer wanneer de werkzaamheden zijn afgerond.
Er zijn ook positieve ontwikkelingen.
Inmiddels is er weer een telefoonmast in district Para geplaatst, waardoor ik nu ook bereik heb op mijn buitenplaats in Powakka. Dat zet weer aan tot dromen…. want veel liever zou ik daar wonen dan in de stad. En ja, met al die mooie maar ook gevaarlijke natuur om je heen is telefonische bereikbaarheid toch wel een pré.
Verder heb ik in Amsterdam een ontmoeting gehad met een aantal bloglezers om eens te bomen over Bouwen in Suriname. Dat was heel geslaagd en ook verrassend, want ik heb weer wat bijgeleerd. Een van de aanwezigen had een trens rondom z’n hoekhuis en heeft vergunning aangevraagd en gekregen om zelf duikers te laten plaatsen en heeft zo het trottoir rondom z’n huis dus zelf drooggelegd. Ik had geen idee dat dit mogelijk was. Een andere aanwezige deelde de enorme verschillen in bouwoffertes met ons. Heel indrukwekkend, ik heb het dan over verschillen in tienduizenden. Weer een andere aanwezige vertelde over de tegenslagen die je als (blanke)Nederlander, oftewel betweter en geldboom, in Suriname kan ondervinden. En om dan een begin te maken met het bouwen van je droomhuis, dat is niet eenvoudig. Het lijkt me heel zinvol om vaker zulke ontmoetingen te hebben, maar ik vind het niet eenvoudig om iets dergelijks op touw te zetten. Als er bloglezers zijn die dit zouden willen en kunnen organiseren, dan hoor ik het graag. Soema kan’ org’a sanie?Vorige maand al heeft een bloglezeres op vakantie in Suriname foto’s van mijn traliewerk gemaakt, waardoor ik ook het dievenijzer aan de binnenkant van de slaapkamers te zien kreeg. Nogmaals dank, Lisette! Het dievenijzer zit hier aan de binnenkant en kan open; dit raam dient als vluchtweg in geval van brand.

Er komen trouwens steeds meer Surinaamse websites bij. Heel prettig als je nog geen idee hebt wat je wel of niet in Suriname kunt kopen:
Kuldipsingh voor verschillende bouwmaterialen.
Vifatrading voor bijv. tegels.
Home Shopping Delivery Service voor witgoed.
Mokiem Intermeubel voor diverse meubels (prijzen in Euro's)

Hier een interessant artikel over De voor- en nadelen van een wachter.

En ten slotte een bijzonder leuk filmje Zo bouw je een school in het oerwoud van Suriname.