De aangepaste helling voor de twee inritten (bedankt voor de foto's Heleen!).Dit soort glooiende hellingen kom je nauwelijks tegen in Suriname, men geeft doorgaans de voorkeur aan drempels, waarom weet ik niet.
Maar ik ben blij toe dat ik vorig jaar m'n aannemer tijdens zijn vakantie in Nederland een dag op sleeptouw heb genomen door Amsterdam.
Want door het plaveisel dat hij op De Dam heeft bekeken, waagde hij het om mijn inrit op deze manier aan te passen.
Nu maar hopen dat deze constructie de zware regens van Suriname zal doorstaan.
Als het goed is zijn de laswerkzaamheden voor het hekwerk aan de voorzijde van het huis in volle gang.
Ik heb deze keer met de lasser afgesproken dat hij niet begint, voordat ik zijn aanpassing van mijn tekening heb goedgekeurd. Ik heb er vertrouwen in dat het nu goed zal gaan.
Ik kan dat trouwens iedereen aanraden, want ook hier zie je dat het toch anders wordt dan ik heb aangegeven. Maar deze aanpassing vind ik wel ok.
Afgelopen vakantie (in februari) heb ik met de buren afgesproken dat zij op zoek zouden gaan naar iemand die voor een schappelijke prijs aan beide zijden van het huis tuinmuren kan optrekken, maar ik heb daar nog niets over gehoord.
En dan mijn aanrecht. Hoe is dat nou verlopen?
Ik had zoveel te regelen tijdens de laatste vakantie, ik kwam tijd en energie tekort, en dan had ik ook nog een klacht in te dienen.
Onderhandelen is niet mijn sterkste eigenschap, en ik kreeg al visioenen van een uitputtingslag waarbij ik allerlei kunsten moest uithalen om mijn recht te kunnen halen.
Maar geheel buiten verwachting kwam er kort na het indienen van mijn klacht iemand van de firma BEM langs, die de zaak heel professioneel oppakte.
Ik heb m'n verslag over de gang van zaken naar deze heer toegemaild en binnen een paar dagen waren we tot een overeenkomst gekomen.
Het aanrecht zou vakkundig verwijderd worden, mijn spoelbak zou gereinigd worden en het betaalde bedrag zou ik terug krijgen. En ja hoor, zo is het ook gegaan.
Het heeft nog even wat tijd genomen, maar dat komt doordat mijn inrit werd verbouwd. Wat een opluchting!
Maar... nu heb ik dus nog steeds geen aanrecht. Yikes! En ik blijf koppig, ik wil er een met een waterkering die niet is opgeplakt.
Vakanties in Suriname, Pendelen of Wonen in Suriname?
Regelmatig krijg ik de vraag van bloglezers wat ik van plan ben als m'n huis eenmaal af is.
In plaats van iedere keer weer het zelfde verhaal te mailen, laat ik het maar via deze weg weten.
Op dit moment, dit jaar en wellicht de eerstkomende jaren wil ik er nog niet wonen. Dat betekent dat ik er geen werk van ga maken.
Maar ik bijt me niet vast in m'n levenspad. Mocht er een vreselijk aantrekkelijk aanbod mijn richting opkomen om goed te kunnen werken en leven in Suriname, dan is het geen onmogelijkheid.
Wat ik het liefst zou willen is pendelen. Dit kunnen doorgaans alleen gepensioneerden zich permitteren, maar zodra m'n huis af is ga ik me daarop concentreren; met wat voor een baan dit het beste te realiseren is.
Om een idee te krijgen van het aanbod en de werkomstandigheden in Suriname ben ik tijdens een van mijn vakanties op sollicitatiegesprek geweest. Dat was voor mij een heel nuttige ervaring.
Tijdens de vele vakanties in Suriname die ik voor de komende tijd voor ogen heb, zal ik dit wel vaker doen. Een eigen onderneming is overigens ook een optie, maar dat is voor nu nog teveel koffiedik kijken.
